Fenkuł włoski

  2. Rośliny lecznicze
  3. Fenkuł włoski
Fenkuł włoski (Koper włoski, Koper słodki)

Foeniculum vulgare Mill.

Fenkuł włoski (Koper włoski, Koper słodki)

Rodzina: Selerowate (Baldaszkowate) - Apiaceae, Umbelliferae

Фе́нхель обыкнове́нный

Fennel

Roślina zielna osiągająca wysokość 90–200 cm.

Prosta, naga, drobno żebrowana, o silnym nalocie woskowym, rozgałęziona i ulistniona skrętolegle.

Trzykrotnie pierzaste, o odcinkach nitkowatych, ogonkowe o pochwiastej nasadzie.

Drobne, żółte, zebrane w baldachy złożone na szczytach pędów. Kwiaty 5-krotne, 1 słupek, 5 pręcików.

Owocem jest rozłupnia o prawie walcowatym kształcie, z zaokrągloną podstawą i węższym szczytem uwieńczonym dużym podszyjczem. Zazwyczaj ma 3–12 mm długości i 3–4 mm szerokości. Rozłupki są gładkie. Każda ma 5 wyraźnych, drobnych, wypukłych żeberek. Owoc odmiany gorzkiej jest barwy zielonawobrunatnej, brunatnej lub zielonej, natomiast odmiany słodkiej jest jasnozielony lub jasnożółtawobrunatny.

Gruby, palowy, wrzecionowaty, barwy żółtawobiałej.

Owoc kopru włoskiego odmiany gorzkiej, owoc kopru włoskiego odmiany słodkiejFoeniculi amari fructus, Foeniculi dulcis fructus

Owoce są używane jako środek wykrztuśny, dzięki zawartym w nich olejkowi eterycznemu, który pobudza błony śluzowe dróg oddechowych. Działa mlekopędnie i przeciwzapalnie, wiatropędne, przeciwkaszlowe, przeciwskurczowe, pobudzające wydzielanie żółci i soku żołądkowego.

Występuje dziko w strefie śródziemnomorskiej oraz w Pakistanie, Iranie, Afganistanie.

Rozprzestrzenił się także jako gatunek zawleczony poza obszarami swojego rodzimego występowania: w Mikronezji, Australii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii, Meksyku, USA, na Hawajach, w Makaronezji oraz w Środkowej i Południowej Ameryce. Jest uprawiany w wielu rejonach świata.

W Polsce uprawiany jest rzadko i czasami przejściowo dziczejący (efemerofit).