Wrotycz pospolity

  2. Rośliny lecznicze
  3. Wrotycz pospolity
Wrotycz pospolity

Tanacetum vulgare L. (Tanacetum boreale Fisch. ex DC.; Chrysanthemum vulgare (L.) Bernh.)

Wrotycz pospolity

Rodzina: Astrowate - Asteraceae (Compositae)

Пи́жма обыкнове́нная

Tansy (Common tansy, Bitter buttons, Cow bitter, Golden buttons.)

Rozrasta się w duże kępy przy pomocy krótkich kłączy. Cała roślina wydziela silną woń, przypominającą nieco zapach kamfory, co dla wielu osób jest odstręczające.

Sztywna, do 1.5 m wysokości o czterokanciastym przekroju.

Duże, pierzastosieczne, dolne pierzastowcinane, górne wcinanopiłkowane, skrętoległe.

Baldachokształtny (podbaldach), składający się ze spłaszczonych koszyczków, w których znajdują się brzeżne kwiaty wyłącznie żeńskie, pomarańczowożółte, rurkowe jednostronnie ścięte, wewnętrzne, rurkowate, obupłciowe, nieco jaśniejsze. Kielich w postaci błoniastego rąbka.

Pięciożeberkowa niełupka.

Kwiat wrotyczuFlos Athannasiae, Flos Cinnae

Cała roślina jest toksyczna.

Roślina była stosowana dawniej do spędzania płodu, leczenia histerii, do pobudzania menstruacji oraz przy stłuczeniach, zwichnięciach, reumatyzmie i chorobach skóry.

Używano jej też do zwalczania robaków obłych w układzie pokarmowym.

Była w tym skuteczna, jednak w koniecznych do tego celu ilościach miała już działanie trujące dla człowieka. Obecnie jest stosowana jako domieszka do leków zewnętrznego stosowania we wszawicy głowowej i łonowej (alkoholowy wyciąg o nazwie Artemisol).

Przeciwwskazane dla kobiet w ciąży.

Występuje w całej Europie i na obszarach Azji o umiarkowanym klimacie. Rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie poza tym obszarem. W Polsce jest gatunkiem pospolitym.