Kocanki piaskowe

Helichrysum arenarium (L.) Moench

Kocanki piaskowe (Kocanka piaskowa, K. żółta)

Rodzina: Astrowate - Asteraceae (Compositae)

Бессме́ртник песча́ный (Цмин песчаный, Соло́менный цвет, Сухоцве́т, Златоцве́т песчаный)

Dwarf everlast (Immortelle)

Roślina wyrastająca do 10‒30 centymetrów, nie tyle zielona co popielatoszara, wełnistofilcowata – cała roślina jest pokryta srebrzystymi włoskami. Część podziemna – kłącze.

Rozgałęziona, do 30 cm wysokości, ulistniona.

Zebrane w kuliste, pomarańczowo-żółto-złociste, rzadziej bladożółte czy purpurowe koszyczki, te zaś z kolei tworzą baldachokształtną wiechę. Okrywa koszyczków jest suchobłoniasta. Brzeżne kwiaty to kwiaty żeńskie, wewnętrzne, wyrastające w jednym szeregu kwiaty rurkowe są obupłciowe.

5-kanciaste niełupki o długości 1 mm z puchem kielichowym.

KwiatostanInflorescentia Helichrysi

Odwar z kocanek działa z powodzeniem w schorzeniach wątroby, szczególnie powstałych na tle niedostatecznego wytwarzania żółci, w stanach zapalnych i skurczowych dróg żółciowych. Działają żółciopędne, moczopędnie, przeczyszczająco i pobudzająco na czynności żółciowe.

Kocanki stosowano także w niedokwaśności soku żołądkowego, a tym samym w zaburzeniach trawienia. Helichryzyna pobudza apetyt. Stosowana jest również przy reumatyzmie, podagrze.

Rośnie dziko w większości krajów Europy oraz na Syberii (obszary: Ałtaj, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Omsk). W Polsce jest dość pospolity.