Róża dzika -Syberian Health

Rosa canina L. (Rosa lutetiana Léman., Rosa montivaga Déségl)

Róża dzika (Psia róża, Szypszyna)

Шипо́вник соба́чий (Ро́за соба́чья, Роза кани́на0

Dog rose

Pokrój

Krzew o wysokości do 3 m, czasami pnącze o wysokości do 12 m.. Gałęzie są łukowato odgięte ku ziemi. Gałązki z silnie, hakowato zakrzywionymi kolcami.

Liście

Złożone są z 5–7 jajowato-eliptycznych, ostro ząbkowanych listków o ostro, pojedynczo lub podwójnie piłkowanych brzegach. Są zielone, rzadko tylko sine, nagie lub owłosione.

Pięciopłatkowe kwiaty, różowe lub białawe są pojedyncze lub zebrane w kwiatostany. Wyrastają na szypułkach dłuższych od podsadek. Działki kielicha słabo ogruczolone, po przekwitnięciu są przeważnie odgięte w dół i dość wcześnie odpadają. Hypancjum zazwyczaj podłużne, rzadko kuliste.

Owoc/Owoce

Owoc szupinkowy wielkości 2–3 cm, wydłużony, purpurowoczerwony.

Surowiec zielarski

dojrzałe owoceFructus Rosae

Zastosowanie

Słabo rozkurczające, żółciopędne, łagodnie moczopędne. Róża jest stosowana przede wszystkim jako lek ogólnie wzmacniający (bogate źródło witaminy C), ale także pomocniczo do leczenia różnych schorzeń wątroby, nerek i przewodu pokarmowego.

Specjalnie przyrządzone konfitury z dzikiej róży mogą być skutecznym lekiem na chorobę zwyrodnienia stawów.

Działania

Areał

Występuje na obszarach umiarkowanych i ciepłych półkuli północnej. Można ją spotkać prawie w całej Europie, na terenach do 1500 m n.p.m., w Afryce Północnej, na Wyspach Kanaryjskich, na Maderze, w Azji, rozprzestrzeniła się także w Australii i Nowej Zelandii.

W Polsce jest gatunkiem pospolitym.