Ciernisty krzew liściasty, osiągający wysokość 4 m.
Gałęzie silnie splątane, elastyczne. Kora gładka, szara. Na gałązkach liczne, ostre ciernie o długości 1-2 cm.
Pojedyncze, o długości 2-5 cm, odwrotnie jajowate, u podstawy klinowate, z dużymi, zwykle trwałymi przylistkami, górą ciemnozielone, dołem jaśniejsze. Wyrastają na cienkich ogonkach, do połowy długości są całobrzegie, w górnej części blaszki 3-5 klapowe. Kształt liści u różnych okazów dość zmienny.
Drobne kwiaty tworzą baldachogrona. Zbudowane są z 5 działek kielicha, 5 wolnych, białych lub różowawych płatków korony oraz licznych pręcików i 1 dolnego słupka z 2 szyjkami (od tego właśnie pochodzi nazwa gatunkowa).
Do 13 mm długości. Zawiera 2–3 pestkowate owoce, które są od strony wewnętrznej spłaszczone, z krótkimi włoskami na szczycie. Często w centrum krążka owocu pozornego znajdują się pozostałości 2 szyjek słupka.
Kwiatostan głogu, owoc głoguCrataegi folium cum flore, Crataegi fructus
Rozkurczające naczynia wieńcowe serca i uspokajające. W postaci naparu lub nalewki spirytusowej stosuje się przy nadciśnieniu, przy nerwicach, bezsenności, dolegliwościach wieku starczego oraz w leczeniu po zawale mięśnia sercowego. Wykazuje działanie podobne do substancji czynnych naparstnicy purpurowej, ale w odróżnieniu od niej działa łagodnie i nie wykazuje oddziaływań ubocznych. Wskazane jest używanie obu tych ziół równocześnie, ze względu na ich korzystny synergizm.
Rodzimym obszarem jego występowania jest Europa[2]. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.
Zobacz więcej w Google Grafika: